Dyskryminacja ze względu na przynależność do związku zawodowego
Dyskryminacja ze względu na przynależność związkową
Związki zawodowe są powołane do reprezentowania zbiorowych interesów pracowników przed pracodawcą. Stoją one zatem na straży praw pracowniczych i z tego względu pracodawcy z reguły niechętnie widzą związki zawodowe na terenie swego zakładu pracy. Często zdarza się, że pracodawcy próbują czynnie przeciwstawić się ich tworzeniu lub umacnianiu ich pozycji w firmie, zastraszając członków związku lub pracowników zainteresowanych członkostwem w związku, tworzą wokół związku nieprzyjazną atmosferę czy ingerują w ustawowo zadekretowane kompetencje i wolności związkowe.
Te i inne działania antyzwiązkowe są przestępstwem w rozumieniu art. 35 ustawy o związkach zawodowych.
Konstytucja RP gwarantuje każdemu wolność zrzeszania się w strukturach związków zawodowych. Wolność ta jest doprecyzowana w art. 181 §1 Kodeksu pracy, który zapewnia pracownikom swobodę w zakresie tworzenia organizacji związkowych oraz przystępowania do nich.
Z prawa pracy wynika również zakaz dyskryminacji z powodu przynależności do związku zawodowego.
1. Dyskryminacja ze względu na przynależność związkową w świetle przepisów prawa
Polskie prawo zakazuje dyskryminowania pracowników m.in. ze względu na przynależność do związku zawodowego. W tym zakresie przepisy jednoznacznie stanowią, że:
1) nikt nie może ponosić ujemnych następstw z powodu przynależności do związku zawodowego lub pozostawania poza nim albo wykonywania funkcji związkowej. W szczególności nie może to być warunkiem nawiązania stosunku pracy i pozostawania w zatrudnieniu oraz awansowania pracownika (art. 3. ustawy o z.z oraz art. 113 k.p.),
2) osoby, które w związku z zajmowanym stanowiskiem bądź pełnioną funkcją dyskryminują pracownika z powodu przynależności do organizacji związkowej, pozostawania poza związkiem lub wykonywania funkcji związkowej podlegają odpowiedzialności karnej (na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 3 u.z.z.),
3) pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkoleń w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy (art. 183a §1 k.p.).
Za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika, w tym przyznawanie z wyżej wymienionych względów niektórym pracownikom mniejszych praw niż te, z których korzystają inni pracownicy znajdujący się w tej samej sytuacji faktycznej i prawnej (zob. wyrok SN z 10.9.1997 r., I PKN 246/97, OSNP Nr 12/1998, poz. 360), w szczególności zaś niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą, pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe - chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami.
Przejawem dyskryminowania jest również działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszania zasady równego traktowania w zatrudnieniu.
Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie ustalane na podstawie odrębnych przepisów (art. 183d k.p.).
Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących mu z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia (art. 183e §1 k.p.).
2. Pytanie podwładnych o przynależność związkową narusza prawo
Przykład:
Pracodawca lub inni członkowie kadry kierowniczej próbują ustalić, kto jest członkiem związku, zadając bezpośrednio pytania o przynależność związkową podwładnym.
Powyższe zachowanie jest niedopuszczalne!
Związek zawodowy nie ma obowiązku przekazywać pracodawcy listy członków związku. Członkostwo w związku zawodowym lub pozostawanie poza związkiem jest osobistą sprawą danego pracownika. Zarząd Związku powinien jedynie przekazać pracodawcy listę wskazującą imiennie członków związku chronionych uchwałą zarządu na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o z.z. (członkowie związku mogą nie wyrazić zgody na objęcie tą ochroną, jeśli nie chcą ujawniać pracodawcy swego członkostwa w związku ).
Zgodnie z przepisami (art. 232, art. 38 § 1, art. 52 § 3, art. 112 § 1 k.p.), Pracodawca jest zobowiązany do zwrócenia się na piśmie do zarządu związku zawodowego (a nie pracownika!) z pytaniem o to, czy dana osoba przynależy do związku, jedynie w ściśle określonych okolicznościach, tj. w przypadku, gdy: ma zamiar zmienić na niekorzyść tej osobie warunki pracy bądź płacy, wypowiedzieć umowę na czas nieokreślony, rozwiązać umowę bez wypowiedzenia czy ustosunkować się do sprzeciwu wniesionego od nałożonej kary porządkowej.
W takiej sytuacji zarząd związku może ujawnić, że dany pracownik jest członkiem związku, by reprezentować jego prawa przed pracodawcą - po wyrażeniu zgody przez tego członka związku.
Dane ujawniające przynależność związkową należą do kategorii danych tzw. szczególnie chronionych, wymienionych w art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, który to przepis zabrania przetwarzania danych ujawniających pochodzenie etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne, przynależność wyznaniową, partyjną lub związkową, jak również danych o stanie zdrowia, kodzie genetycznym, nałogach lub życiu seksualnym etc.
Pracodawca lub przełożony zadając pracownikowi pytanie o przynależność związkową, narusza prawo pracownika do prywatności w takim samym stopniu, jak pytając o wyznanie religijne, orientację seksualną czy też przynależność polityczną. Nie mówiąc już o tym, że takie zachowanie może być po prostu ocenione jako nietaktowne czy wręcz niekulturalne.
Co może zrobić pracownik pytany o to, czy należy do związku zawodowego?
Przede wszystkim nie jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi, ponieważ to jego osobista sprawa.
Ponadto, jeśli w jego odczuciu pytanie to naruszyło jego godność osobistą bądź miało formę nagabywania, czy też odpowiedź na to pytanie (twierdząca bądź negatywna) miała dla niego negatywne skutki - może powiadomić o tym fakcie Zarząd Związku i/lub Państwową Inspekcję Pracy.
Okręgowa Inspekcja Pracy w Warszawie mieści się przy ul. Lindleya 16. Skargę można złożyć osobiście przed inspektorem (do protokołu) lub pisemnie (podpisaną skargę można złożyć w siedzibie OIP lub przesłać pocztą). Składający skargę może w niej zastrzec, że nie zgadza się na ujawnienie przez PIP swoich personaliów pracodawcy. Ponadto OIP w Warszawie udziela bezpłatnych porad prawnych pod nr tel.: 022 583 17 27.
W zależności od okoliczności, wypytywanie pracowników o przynależność związkową może zostać uznane przez PIP za naruszenie godności osobistej (osoby pytane czują dyskomfort z powodu naruszenia ich sfery osobistej, boją się przyznać do przynależności związkowej w obawie przed dyskryminacją), jak również za działalność antyzwiązkową (jeśli np. ulegając presji otoczenia lub przełożonego, pracownik występuje ze związku zawodowego).
Opracował: Zarząd i Komisja Rewizyjna Związku Zawodowego Pracowników NCBiR